Spektakl o gniewie świętych, niezadowolonych ze swoich drewnianych wcieleń, winiących swego (s)twórcę o brak talentu. Twórcą tym jest świątkarz-rzeźbiarz ludowy, który przed śmiercią spowiada się wystruganemu przez siebie Chrystusowi ze swojego (nie)udanego życia…
“SPOWIEDŹ W DREWNIE”
Scenariusz: Jan Wilkowski
Reżyseria: Maria Pietrusza-Budzyńska i zespół terapeutów WTZ
Obsada: uczestnicy WTZ
Premiera: 2000r
Sztuka “Spowiedź w drewnie” inspirowane życiem beskidzkiego rzeźbiarza Jędrzeja Wowory jest testamentem reżyserskim Jana Wilkowskiego.
Jej bohaterem jest świątkarz, który przed śmiercią spowiada się wystruganemu przez siebie Chrystusowi. Półgodzinne przedstawienie genialnie pokazuje człowieka i jego dzieło, które obróciło się przeciw swemu twórcy. Koślawe, nieudane lub niedokończone figury świętych z wrzaskiem domagają się kary piekła dla świątkarza, aż Zbawiciel musi ich głośno przywołać do porządku. W końcu człowiek umiera, przygnieciony swym dziełem: spadającymi z półek rzeźbami. Ale Chrystus daje mu rozgrzeszenie: On też jest niedostrugany i wie, że samemu stwórcy świat nie do końca się udał. (R. Pawłowski, “Gazeta Wyborcza” z dnia 25.02.98).
Zainspirowany gawędami Jędrzeja Wowry, beskidzkiego rzeźbiarza ludowego odkrytego w międzywojniu przez Emila Zegadłowicza, Jan Wilkowski stworzył przejmujące studium twórczego niespełnienia. Oto stary świątkarz Jaśko nie ma dość siły, by dokończyć swe ostatnie dzieło: Chrystusika do przydrożnej kapliczki. Właśnie ów niedostrugany Frasobliwy stanie się jego spowiednikiem i obrońcą przed gniewem rozsierdzonych innych świątków, niezadowolonych ze swych drewnianych wcieleń, winiących swego twórcę o brak talentu. Przejmująco brzmi ten podszyty ludowym humorem dialog umierającego artysty i jego dzieła. ( L. Bardijewska, “Gazeta Wyborcza” z dnia 2.01.96)
Jan Wilkowski
“Spowiedź w drewnie”
Reżyseria, scenografia i kostiumy: Maria P. Budzyńska
Ruch: Jolanta Grabowska i Leszek Tes
Obrazy Świątków: Dominika Mendel; foto-Aleq Budzyński
Oprawa muzyczna i realizacja dźwięku: Piotr Kiliański
Obsada:
Świątkarz: Mariusz Mąka
Frasobliwy: Norbert Góźdź
Święta Genowefa: Agnieszka Zarzycka
Matka Boska z Siedmioma Miecami: Bożena Ufniarz
Święty Zwodzijos: Mariola Fus
Święty Emil: Ernest Pilipczuk
Święty Sebastian: Andrzej Sztrumf
Święty Jerzy: Adam Saran
Anioły i inni Święci: aktorzy Teatroterapii (M. Dziedzic, M. Fus, N. Góźdź, I. Grot , A. Jesionek, E. Korzeniowska, A. Kmieć, M. Kulesza, M. Mąka, D. Mendel, A. Mikusz, E. Pilipczuk , A. Misiura, A. Siwko, S. Styżaj , S. Sławacki, A. Strumpf, A. Saran, B. Ufniarz, A. Tarnasiewicz – Heldut, J. Wójcik, I. Wróblewska, A. Zarzycka, A. Ziemba)
Kukaśka: Anna Mikusz
Przygotowanie tekstu: Maryla Lorenc, Leszek Tes, Jolanta Grabowska, Joanna Jabłońska
Przygotowanie muzyczne: Halina Tes
Sufler: Joanna Jabłońska
Kierownik pracowni plastycznej: Iwona Malinowska
Pracownia stolarska: Zbigniew Szewczyk
Pracownia krawiecka: Lila Sokołowska
Qchnia artystyczna: Zula Radomska
Organizacja techniczna sceny: Joanna Jabłońska i uczestnicy Teatroterapii
Obsługa spektaklu: Maria Pietrusza-Budzyńska, Aleksander Budzyński, Jolanta Grabowska, Joanna Jabłońska, Grzegorz Kata, Piotr Kiliański, Maryla Lorenc, Iwona Malinowska, Marta Malinowska-Fabrykiewicz, Irmina Szumiło, Zula Radomska, Leszek Tes
Premiera 2013 r.